Maxim Buise en Ashley Sardjoe zijn trots op de stappen die Aegon zet om divers en inclusief te worden. Een tweegesprek met deze dertigers over hun drijfveren om zich hiervoor hard te maken.
‘Wat leuk om jou nu eens te spreken, Maxim’, opent Ashley Sardjoe het videogesprek met Maxim Buise. Het is de eerste werkdag in haar nieuwe huis ‘gekocht als bouwval, nu mijn droomhuis.’ Toevallig staat Maxim ook op het punt te verhuizen, terug naar Zeeland ‘nu ik veranderd ben van vrouw naar man en eindelijk mezelf ben geworden’. Maxim is finance release manager en daarnaast voorzitter van Aegon Proud, de belangenvereniging voor lhbtqi’ers. Ashley is inclusion & diversity consultant. Beiden maken zij zich hard voor diversiteit en inclusiviteit.
‘Je moet in deze tijd meer je best doen om verbinding te maken’, trapt Ashley af.
‘Ik vind videobellen een goed medium. Dat vierkantje beeld is niet veel, maar je krijgt letterlijk een inkijkje. Het is anders dan elkaar tegenkomen op kantoor.’
Maxim: ‘Op kantoor bij Finance, waar ik werk, zie je vooral witte mannen in pak. Maar tijdens videobellen zie je veel meer diversiteit. Een manager zit gewoon in polo voor zijn favoriete filmposter, huisgenoten lopen langs of een kat zoals bij mij. Je ziet een andere kant van collega’s. Voor mij voegt dat echt iets toe.’
‘Na jouw geslachtsverandering zag ik op een gegeven moment een andere voornaam in je mailadres’, vervolgt Ashley.
‘Maar bepaalde vragen heb ik nooit aan je gesteld. Mag ik?’
Maxim: ‘Eh ja, het is belangrijk om open te zijn over dit soort dingen.’
Ashley: ‘Op afstand zag ik jouw verandering. Ik vind jou zó’n rolmodel! Als voorzitter van Aegon Proud breng je je mening heel helder naar voren, maar altijd met een enorme hartelijkheid. Ik ben wel nieuwsgierig naar jouw reis naar jezelf.’
Maxim: ‘Toen ik zes jaar terug begon bij Aegon, vroegen collega’s of ik een partner had. Waarschijnlijk dachten ze dat ik lesbisch was en ik liet dat zo. Ook toen ik op social media uit de kast begon te komen als transman, besloot ik werk en privé gescheiden te houden. Voordat je het weet ben je die transgender van Finance. Ik wil gewoon beoordeeld worden op basis van mijn werk. Maar dat werd steeds lastiger.’
Ashley: ‘Wanneer heb je het verteld?’
Maxim: ‘Toen ik uitzicht kreeg op mijn behandeling bij de genderkliniek. Er is een wachtlijst van twee jaar voor het medische traject. Het vertellen bij Aegon betekende ook dat mijn naam overal aangepast moest worden en dat blijft soms misgaan. Ik krijg nog steeds nieuwsbrieven en post op mijn vorige naam. Lastig als je een postpakketje moet ophalen.’
‘Voordat je het weet ben je die transgender van Finance’
Maxim Buise
Ashley: ‘Goh, ik wist dat helemaal niet. Ik vind echt dat we hier iets aan moeten doen. Zo’n kleine aanpassing terwijl het over zoiets groots en belangrijks als je identiteit gaat! Zelf ben ik Hindoestaans en ik merk dat mijn achternaam vaak als voornaam wordt gebruikt. Ook vroeger op school en tijdens schoolreisjes voelde ik me ongemakkelijk omdat mensen mijn naam niet goed uitspraken.’
Maxim: ‘Ja, dat is vervelend. Het leidt ertoe dat je je gaat schamen voor jezelf, terwijl eigenlijk de buitenwereld zich zou moeten schamen.’
‘Toch vind ik wel dat Aegon in de spiegel durft te kijken’, zegt Ashley.
‘Zo doen we onderzoek naar gelijk werk gelijk loon en berekent het CBS voor ons hoeveel mede- werkers een niet-westerse achtergrond hebben. Maar ja, als de beter betaalde posities voornamelijk door witte mannen bezet worden, is er misschien toch een glazen plafond.’
Maxim: ‘Laatst was er een managementvacature. Er reageerden zeventig mannen en nul vrouwen. De reactie was: zie, ze zijn er gewoon niet. Jawel, ze zijn er wel, maar je vacaturetekst is niet goed.’
Ashley: ‘Dat is precies waar we aan moeten werken: diverse mensen aannemen en zorgen voor betere beoordelingsprocessen. Die niet alleen westerse heteroseksuele mannen aanspreken. Het is in het belang van Aegon om relevant te blijven, ook voor de verschillende klantgroepen. Als organisatie met een divers personeelsbestand ben je creatiever en innovatiever.’
Maxim: ‘Dat is waar. Het is geen nice to have, het is een must have. Ook, of misschien wel vooral, voor de witte heteroman of -vrouw. Want het gaat ook over persoonlijke groei.’
Ashley: ‘Ja, het gaat over wederzijdse groei. Als je inclusief en divers wilt worden, moet je dingen anders doen dan hoe ze altijd gingen. Van beleidsveranderingen tot onderlinge gesprekken. En geen zij meer zeggen als iemand een hij is.’
Maxim: ‘Goed voorbeeld. Dit vind ik superlastig om te benoemen.’
‘We moeten tot ons laten doordringen hoe kwetsend kleine grapjes kunnen zijn’, vervolgt Ashley.
‘Het gaat om een mindset. We hebben er ook een training voor. Die is vrijwillig. Je krijgt inzicht in onbewuste vooroordelen en hoe je ze kunt omzeilen.’
Maxim: ‘We hebben elkaar nodig. Daarom zijn we onze Allyship Guide aan het updaten. Daarin vertellen collega’s hoe je elkaars bondgenoot kunt zijn, hoe je iemand met een beperking kunt helpen, waarom een autistische collega moeite heeft met een bepaalde verandering. Dit wordt een heel persoonlijke gids.’
Ashley: ‘Onze CEO is een ambassadeur op het gebied van inclusiviteit en diversiteit. Hij spreekt altijd zijn steun uit en zorgt ervoor dat ook vrouwen benoemd worden. Toch zie je dat vooral een vast clubje mensen zich met dit onderwerp bezighoudt. We willen ook in ons merk, in onze marketing en communicatie diversiteit en inclusiviteit uitdragen. We gaan gewoon meer op de zeepkist staan!’
Wil je dit interview verder delen?
Geplaatst op 18 februari 2022